Frans de Munck, legende voor altijd!
Bij het lezen en horen van de naam Frans de Munck zullen erbij vele mensen geen belletje rinkelen, behalve bij de ouderen. “De Zwarte Panter” zo werd ie in de jaren ’50 genoemd een geweldige keeper met een uitstraling van een filmster. Nu denk je waarschijnlijk, waar gaat dit verhaal heen? Dat ga ik je vertellen. In onze selectie hebben wij 3 keepers, de ene was ziek, de ander was met zijn jeugdteam weg en de laatste had volgens mij op een lego blokje gestaan. In ieder geval hadden wij geen keeper. Totdat Opa een geniale ingeving had en begon te appen met een speler die eerder ook wel in goal heeft gestaan.
Opa –> Morgen als Frans de Munck je rentree maken?
Speler –> Wie de *piep is Frans de Munck? Voor mien tied. Is denk ik nog van voor de 1e Wereldoorlog. Is van jouw tied Opa. Mut ik keepen
En toen viel het kwartsje bij onze Frans.
De zaterdag was aangebroken en de speler begonnen zich te verzamelen op het terras van de Robbenplaat. Verbaasd keken sommige spelers om hun heen, want ze zagen geen keeper staan. “Rustig maar mannen, ik heb Frans de Munck geregeld” gaf opa aan. “Frans wie”? Nog steeds waren ze er niet gerust erop en vertrokken we naar Leeuwarden voor de wedstrijd tegen LAC Frisia. Denk dat menige spelers even gegoogeld heeft op Frans de Munck. 😉
Eenmaal aangekomen maakte Opa de opstelling bekend. Frans op goal. Maguire, Just in Cees, Kingma en Harmen Jr vormde de achterhoede. Het middenveld bestond uit Martijn, Sil en Chris. Voorin stonden Gijs, Ten Hoeve en Amels Jr. Op uit bankje zaten Milan, Pake, Steffen en Rick, de seun van Roland.
De wedstrijd ging half 1 van start. Zeerobben startte goed uit de startblokken en had veel de bal bezit en wat de voorhoede een aantal keer weggestuurd maar zonder echte kansen. De eerste beste uitval van Frisia werd de speler van Frisia buiten het strafschop gebied gevloerd en viel in de zestienmeter gebied. De scheids floot voor een penalty tot verbazing en woede van de Zeerobben spelers. Frans streek een aantal keren door zijn glimmende zwarte haardos voordat de speler schoot en dook Frans de penalty uit de hoek tot vreugde van de Zeerobben spelers.
Volgens mij had de beste leidsman het liedje van “Ik ga zo lekker spelen op mijn fluit” voor de wedstrijd gehoord en floot opnieuw. Frans was te vroeg van de lijn afgekomen. Jammer, dat de scheids niet had gezien dat er ook 3 speler van LAC te vroeg in liepen. De opnieuw genomen penalty werd nu door een ander speler genomen en deze schoot de bal in de touwen.
Na deze domper lag de 2-0 een enkele minuten later ook in het netje, door een persoonlijke fout achterin kwam de spits van Frisia alleen voor de goal en schoof ie de bal langs Frans. Na de 2-0 begon Zeerobben meer te voetballen en kwamen wij een aantal keer gevaarlijk voor de goal, zo kwam Chris tot een schot die rakelings naast ging en werden de buitens goed weggestuurd. Na een lange bal vanuit achteruit kwam Maguire oog in oog met de keeper en werd Maguire onder uit gebeukt zoals Toni Schumacher in 1982 ook een beuk uitdeelde. De longen en ribben van Maguire hadden een enorme opdonder gehad en lag Maguire ook een aantal minuten op het veld naar lucht te happen. Wat wij niet door hadden, was dat de scheids had gefloten voor een overtreding op Harry. Amels nam de strafschop en schoot de bal beheerst binnen. Pake kwam hierna in het veld om de gemiddelde leeftijd gelijk met 20 jaar op te krikken bij Zeerobben. Zeerobben probeerde voor rust nog de 2de goal te maken, zo werd Gijs diep gestuurd op de flank en stopte hij ineens. Hij voelde een klap op zijn achillespees en kon hierdoor ook niet verder. Rick kwam in het veld om hem te vervangen. We zochten de kleedkamer op met een 2-1 achterstand.
Tijdens de rust gaf Opa aan dat wij goed stonden te voetballen en dat de goal vanzelf in de 2de helft zal vallen. De 2de helft ging met dezelfde spelers van start waarmee wij waren geëindigd.
De 2de helft gingen wij goed van start en werden wij een aantal keer gevaarlijk over de flanken, zo kwam Amels naar binnen en schoot ie vanaf buiten de zestien de bal op de lat. De wedstrijd golfde op en neer. Uit een bal van achteruit werd Ten Hoeve diep gestuurd en kwam ie bijna in de zestien, hij werd door 2 spelers neergehaald. De scheids floot op zijn fluit en floot vol verbazing van alle Zeerobben spelers voor handsbal van Ten Hoeve. Die had de bal niet eens geraak met zijn hand of arm. Vanaf dit moment speelde wij dan ook tegen 12 man. Alles wat wij mee had moeten hebben floot de scheidsrechter tegen ons. Meest frappante was dan ook dat een speler van LAC Frisia gewoon een speler van Zeerobben mag natrappen en slechts “geel” kreeg. Pake kon hierdoor niet verder en zit naar alle waarschijnlijkheid 2 weken in de lappenmand in Harlinga. Frans wond zich ook op en gaf ook terecht aan bij de leiding van LAC dat deze speler gewisseld moet worden en dat zulk gedrag niet thuis hoort op het veld. De topscoorder van LAC mocht na zijn tijdstraf weer in het veld en kon nog een goal scoren nadat ie niet van het veld werd afgehaald. Hierbij geef je een vrijbrief aan de speler dat ie mag natrappen en een speler de wedstrijd mag uitschoppen. Uiteindelijk viel de 4 en 5-1 ook nog in de laatste minuten van de wedstrijd.
Ondanks wat er allemaal gebeurde de 2de helft kunnen wij wel trots zijn dat wij niet de frustraties lieten lopen. Aankomende zaterdag spelen wij thuis tegen Heerenveense Boys op het B-veld om 15:00 uur. Opnieuw gaan wij strijden voor de punten. Misschien staat Frans wel weer op goal!
Groet, Opa