In november zou onze kantinevrijwilliger Eric Coenen met pensioen gaan. Kort daarvoor ging hij nog een keer met zijn vrouw Fenneke op een laatste vakantie tijdens zijn werkzame periode. Sardinië in Italië was de mooie reisbestemming. Kort voordat ze weer huiswaarts zouden reizen, werd hij getroffen door een ernstig herseninfarct. Groot was de schrik en lang duurde vervolgens de onzekerheid, natuurlijk in de eerste plaats voor zijn gezin, Fenneke en de kinderen Rozemarijn, Sander en Sebastiaan en de verdere naasten. Maar ook binnen onze vereniging, waar Eric een graag geziene medewerker en vriend was.
Eric werd opgenomen in een ziekenhuis in Italië, waar ze hem een aantal dagen in coma en aan de beademing hielden. Wat gevreesd werd geschiedde: Eric moest zich gewonnen geven en overleed op 14 oktober. Pas vandaag, zaterdag 21 oktober is hij in Harlingen aangekomen.
Zonder een allemansvriend te zijn, was Eric tegen en voor iedereen altijd aardig. Iemand met een mening, zonder de ander het gevoel te geven dat hij je wilde overtuigen van zijn gelijk. Andere meningen respecteerde hij. Een aimabel mens, dat is misschien wel de beste typering van de Eric die wij leerden kennen. Die instelling maakte van hem een geweldige vrijwilliger achter de bar in de Robbenplaat. Geliefd bij zijn mede-vrijwilligers en bij de bezoekers van De Robbenplaat.
Eric raakte als voetbalvader van zijn drie kinderen betrokken bij Zeerobben. En toen kantinebaas Gerrit Bos vernam dat Eric tijdens zijn studie aan de zeevaartschool al bardiensten draaide bij De Braskoer op West-Terschelling, was de connectie snel gelegd.
Eric was scheepskapitein op gastankers en in de weken dat hij “aan de wal” was, verdeelde hij zijn vrije tijd over zijn gezin, zijn fietshobby en Zeerobben. Hij was snel één van ons, niet in de laatste plaats omdat hij bij Zeerobben ook belandde in een netwerk van zeevarenden en andere vrienden.
Dat wij nu afscheid moeten nemen van Eric is zo verschrikkelijk spijtig, zo oneerlijk. En dan te bedenken dat onze gevoelens in het niet vallen bij die van zijn gezin en familie. Wij denken aan hen en zullen hun Eric altijd blijvend in onze herinnering houden.
Rust zacht Eric!
Bestuur Zeerobben
Hele mooie woorden zo heb ik hem ook gekend bij chemgas waar ik bijna 40 jaar gewerkt heb waar onder bij Erik. Toen ik 13 jaar geleden. Toen ik 13 jaar geleden met pensioen ging zat ik ook bij hem aan boord op de twaite .ik wens zin familie heel veel sterkte toe.afz foppe heeringa.