Beste allen,
Het afgelopen seizoen hebben we als zmvv Zeerobben weer vele hoogtepunten mogen vieren in de vorm van kampioenschappen, ontwikkelen van spelers en trainers, enorme groei van de Waddenrobkes en een eerste opzet naar een nieuw Jeugdbeleidsplan. Dit zijn maar enkele voorbeelden waar ik als jeugdvoorzitter van onze mooie club enorm van kan genieten. Daarnaast ben ik persoonlijk ook altijd weer verrast door de enorme inzet van onze vrijwilligers met een groen-wit hart. Sommige al jarenlang, anderen die soms schoorvoetend ergens aan beginnen en naarmate ze er bekend mee raken steeds meer oppakken. We kunnen niet zonder jullie en heel hartelijk bedankt!
Naast hoogtepunten zijn er natuurlijk ook zaken die je als dieptepunt of teleurstelling zou kunnen omschrijven. In de eerste plaats denk ik dan aan de mensen die ons dit seizoen zijn ontvallen. Ik noem geen namen, ik wil namelijk niemand vergeten, en iedereen kan hier zelf ook één of meerdere namen invullen, lijkt mij. Dat wij hen blijvend mogen herinneren en gedenken.
Een degradatie of (langdurige) blessure kan ook een dieptepunt zijn, maar hoort er mijns inziens bij als je voetbalt. Niet leuk, maar het vormt je wel als persoon.
Dat brengt mij bij hoe wij als vereniging kinderen, jongeren en volwassen willen ondersteunen bij het vormen van een persoonlijkheid. Wat ik erg waardevol vind aan een teamsport als voetbal is dat je het samen moet doen. En dat in een steeds meer op het individu gerichte maatschappij is een uitdaging. En in sommige gevallen uit zich dat in gedrag waar ik moeite mee heb. Het afgelopen seizoen ging er bijna geen weekend voorbij dat ik als jeugdvoorzitter niet op de hoogte werd gebracht of getuige was van gedrag van Zeerobben spelers die ik als niet wenselijk ervaar. Dit heb ik gedeeld binnen ons jeugd- en hoofdbestuur en ik was blij te horen dat ik hierin niet alleen stond. Vandaar ook dat ik mij middels deze brief aan jullie richt.
Zelf ben ik met meerdere kinderen, jongeren en volwassenen in gesprek geweest over bovenstaande. Zo heb ik spelers erop gewezen dat het bedanken van de scheidsrechter na een wedstrijd gewoonte moet zijn. Helaas gebeurt dit veel te weinig. Al heeft de scheidsrechter nog zulke slechte beslissingen in jouw ogen genomen, ook hij/zij staat er zodat jij kunt voetballen. Een bedankje is dan wel het minste wat je kunt doen.
Helaas heb ik en met mij medebestuursleden, HJO’s, trainers en leiders ook meerdere teams en spelers moeten aanspreken op verbaal geweld geuit tegen scheidsrechters, tegenstanders maar ook eigen spelers en zelfs eigen trainers! Daarnaast is er ook meerdere malen iets vernield door spelers van Zeerobben. Gelukkig merk ik en merken wij dat als wij in gesprek gaan, een ieder wel begrijpt dat het anders kan en moet. Hopelijk zien we dit volgend seizoen! En bij deze wil ik iedereen binnen onze club vragen hier scherp op te zijn. Zie of hoor je iets: spreek desbetreffende persoon aan of meld het bij het wedstrijdsecretariaat. Dan komt het uiteindelijk wel bij het (jeugd)bestuur. Samen zijn we de club en moeten we uitdragen dat we zulk gedrag niet accepteren!
Anne van der Tuin
Jeugdvoorzitter zmvv Zeerobben
https://www.knvb.nl/assist-bestuurders/incidenten/wat-doet-de-knvb