Laatste Tim Howard Cup

Toen Leon Odinga in het voorjaar van 2018 met een door de zon gebruinde kop en een flinke ruige baard terugkeerde vanuit Nieuw Zeeland had hij niet kunnen bevroeden wat dat teweeg zou brengen bij de keepers op dat moment bij Zeerobben. Toen keepertrainer Thoon ook nog eens de opmerking plaatste: “liekst wel op Tim Howard” was het idee geboren.

De keepers Leon Odinga, Theo Nota, Anthoon Elsinga en Jacob de Vries gingen jaarlijks de challenge aan om de Tim Howard Cup. Het idee is simpel maar loodzwaar. Er staan 2 goals op 16 meter afstand van elkaar en de keepers proberen in een 1 tegen 1 gevecht middels gooien, trappen en uittrap/dropkick bij elkaar te scoren. Heeft een keeper 5 keer gescoord is het spel voorbij. Alle punten tellen mee.  Ik merk dat de warming-up nog ontspannen en vol grappen van start gaat. De keepers lachen en dollen wat met elkaar maar eenmaal tussen de palen verandert het één en ander. De sfeer wordt met de minuut fanatieker. Nog nooit zoveel gemopper gehoord. Niet naar de ander toe. Integendeel. Er is zeer veel respect naar elkaar toe. Nee, gemopper op zichzelf, jezelf onderuit de pan geven, jezelf nog meer oppeppen. Ook de altijd rustige Jacob begint ontspannen maar haalt ook gaandeweg de avond het uiterste uit hemzelf. Respect is er zeker voor Thoon, natuurlijk gaan de jaren tellen. Maar wie hem die avond ziet zou niet zeggen dat hij binnenkort de 54 gaat aantikken. Die waardering steken de andere keepers dan ook niet onder stoel en banken. En wat te denken van Theo die steeds maar tegen zichzelf zegt dat hij nu echt een schop onder z’n kont moet hebben. En Leon, de jongste, hoort het aan en haalt ondertussen alles uit de kast om voor die felbegeerde prijs te gaan. Ik ben aanwezig voor de fotografie/filmpjes maar moet al snel ingrijpen als ik het geploeter van Thoon op administratief gebied zie. Keepers moeten ballen tegenhouden en geen administratie bijhouden. Het wordt uiteindelijk een zenuwslopende strijd die veel van de keepers vergt maar ophouden is geen optie. Als de avond valt over het B-veld is de uitslag bekend die door Thoon bekend wordt gemaakt. Onder luid applaus kan hij melden dat hij zelf 4e is geworden met 29 punten. Met 39 punten mag Leon zeer tevreden zijn met de 3e plaats. Zeker als hij hoort dat Theo 40 punten heeft behaald en 2e is geworden en Jacob dus voor de allerlaatste keer met 41 punten de Tim Howard Cup in ontvangst mag nemen. Een zeer ontroerde Jacob ontvangt uit handen van oud keepertrainer Thoon de prijs. Geen toespraak van Jacob maar zijn tas gaat open met lekkere tapas waarna Leon naadloos aansluit met het openen van zijn enorme koelbox met daarin de perfect op temperatuur gekoelde biertjes. Thoon gooit nog eens een pakje peuken in het midden en na bijna 2 uur praten over Tim Howard, keepers, bekende amateurspelers uit hun voetbalcarriere, jeugdspelers Zeerobben, het seizoen 2023-2024, trainers, Urkers, Harkemase Boys, Flevo Boys, mooie vrouwen etc. etc. is de koelbox leeg en zijn de hapjes op. We pakken de boel op en lopen richting de uitgang. Thoon stapt, jawel, niet in z’n camper maar op z’n fiets, Leon heeft i.v.m. de koelbox en z’n keepershandschoenen gekozen voor de bedrijfsbus. Uteraard is Theo gezien de afstand Oostersportpark – de Scholekster ook met de auto. En Jacob start het Peugeotje en gooit voor de laatste keer zijn sporttas achterin om richting Oosthem af te reizen. De laatste strijd om de Tim Howard Cup is een feit. Of……? Zeg tegen deze keepers nooit nooit!

Ikzelf pak het fietsje, kom thuis en neem in de achtertuin nog een afzakkertje. Gewoon omdat ik heb genoten van zoveel fanatisme, vriendschap, plezier. humor en respect naar elkaar toe. Keepers zijn gek? Nou ik dacht het niet! Zeer “prettig gestoord” als ze in de goal staan. Dat zeker maar daarna is het genieten met ze! Thoon en Theo zullen we nog vaak tegenkomen maar we hopen de gestopte Jacob en Leon ook nog eens te zien op het Oostersportpark.

Bedankt mannen en veel succes met alles wat nog op jullie pad komt. (ik heb 2028 in m’n agenda gezet…)

Frabo