Weersomstandigheden zoals die van afgelopen zaterdag zijn vaak de weersomstandigheden waarin door het beloftenteam van Zeerobben de punten worden gepakt. Het per sé willen winnen wanneer er wordt gespeeld met een heerlijk voorjaarszonnetje aan de hemel: het onderscheid de liefhebber van het gewone volk.
Winnen, dat mocht ook wel weer eens. Na vorige week nat te zijn gegaan tegen een directe concurrent (Meppel) werd er nu immers weer tegen een concurrent gespeeld, te weten SV Bedum 2. Het was Bedum tot nu toe gelukt om twee punten te verzamelen uit elf wedstrijden. Wij wisten uit evenzoveel wedstrijden maar liefst vijf punten te verzamelen en dus begonnen we als torenhoog favoriet aan deze wedstrijd.
Eén van de liefhebbers (ik heb Cyrus beloofd zijn naam niet te noemen) had zich verslapen en dus begon een andere liefhebber (Paolo) in de spits. Dit gegeven zorgde er ook voor dat een stuk of zes andere namen van positie werden gewisseld, waardoor de flipover met de opstelling die Camaru op vrijdag al had gemaakt inmiddels minder waarde had dan de Russische Roebel.
De hierdoor ietwat rommelige voorbereiding duurde gelukkig iets minder lang dan die van vorige week, waarna er werd afgetrapt voor een heerlijke degradatiekraker. En daarin liet Zeerobben gelijk zien vandaag alles op alles te willen zetten om met een goed gevoel aan het bier te kunnen gaan.
De grote hoeveelheid gelukte combinaties op het middenveld, de enorme balvastheid voorin en het intimiderende aankijken van onze verdedigers (dat doet Virgil van Dijk ook) tijdens een duel met één van de vijandige spitsen, deed bij de spelers van Bedum al vrij gauw de moed in de (voetbal-)schoenen zakken.
Een eerste goal van de groenwitten kon niet lang uitblijven, zo dacht althans menig kenner aan de zijlijn. Dat gebeurde dus ook. Rond minuutje 15 kon gelegenheidsrechtsbuiten Daan opstomen, een mannetje uitspelen en een panklare voorzet afleveren. Spits Paolo kon er zelf niet bij, maar zag kans de verdediger van Bedum dermate onder druk te zetten dat deze geen andere mogelijkheid meer zag dan de bal onder in z’n eigen doel te schuiven: 1-0.
Vrij snel hierna volgde ook de twee nul en was het verzet van de tegenstander na zo’n 25 minuten al definitief gebroken. Een mooie combinatie tussen Christiaan en Marco zorgde ervoor dat laatstgenoemde de bal voor z’n voeten had en Steven diep zag gaan. Kwestie van even kijken: ‘is dat echt Steven die diepgaat?’ en vervolgens wegsteken.
Eenmaal aangekomen in de buurt van de zestien zag Steven in z’n ooghoek Paolo een loopactie maken naar de eerste paal. Zoals het een echte spits betaamt dus. Steven legde ‘m neer, Paolo was eerder dan alle verdedigers van Bedum en kon de bal binnentikken. 2-0, wat een weelde. Tevens de ruststand.
In de tweede helft vonden er weinig noemenswaardige feiten plaats. Het is de sterk spelende Rowan nog gelukt om de bal in het doel te frommelen en er drie tegen nul van te maken. Bedum kon ook in de laatste vijfenveertig minuten geen vuist maken tegen onze ijzersterke verdediging en zodra ze toch een poging waagden om er doorheen te komen, corrigeerde doelman Leon dit op bijna angstaanjagend professionele wijze.
Na de wedstrijd barstten de festiviteiten los, eigenlijk precies zoals je dat na een gewonnen wedstrijd verwacht: met bier in de kleedkamer. Er werd spontaan een nieuwe muziekbox besteld, Finn liet zien zich al goed voor te bereiden op zijn tijd op TKBello bij The Knickerbockers en bestelde een pitcher of wat aan bier en trainer Camaru ging naar de plaatselijke boekenwinkel om de titel ‘Hoe om te gaan met kampioenskoorts’ aan te schaffen.
Cyrus was ‘s avonds naar verluidt wél op tijd bij Feyenoord en toen Feyenoord al lang en breed was afgelopen stond Paolo nog in de kantine over zijn goal te praten. En geef ‘m eens ongelijk. Tot zo ver de zaterdag van Zeerobben 2.
Bijzonderheden:
‘15: 1-0 (e.d.)
‘25: 2-0 (Paolo)
‘55: 3-0 (Rowan)
Toeschouwers: om en nabij de 200
Gemiddelde leeftijd beloftenteam Zeerobben (25,6)
Belangrijkste afwezige: Steffen Nota
Leon Odinga, Finn Oosterdijk (60’ Tobias ten Hoeve), Sander Hartogs, Frank Pietersma, Marco de Boer (‘75 Pim Bleichrodt), Steven Beuker, Rowan Grijpma, Lútsen Smits, Daan de Schiffart (60’ Rocco Zwart), Paolo Missaglia (‘46 Harmen ten Hoeve), Christiaan Kwast (65’ Remco Anema).
Foto’s: Frans Bode