Wie de eerste 45 minuten zou hebben bijgewoond, zou de thuisclub geen stuiver geven voor een goed resultaat. Zeerobben domineerde, had al binnen 5 minuten een voorsprong genomen, maar liet na om deze voorsprong uit te bouwen. In de blessuretijd van de eerste helft maakten de gastheren gelijk, dat betekende de ommekeer.
Geen vuiltje aan de lucht
Zeerobben begon sterk aan de wedstrijd. Al na vijf minuten speelde Godert Attema de ongedekte Patrick Amels in de zestien aan. Aan de aanname mankeerde niets en ongehinderd koos hij de vrije hoek uit, 0 – 1. Zeerobben bleef de regie over de wedstrijd houden, maar creëerde pas na een half uur een nieuwe doelpoging. Max Faber probeerde zijn geluk met een 25 meter afstandsschot op de paal. Kort hierop een voorzet van Attema, Tom Faber kwam net enkele centimeters te kort. Vlak voor rust kopte Amels uit een corner van Thomas Dijkstra op doel, keeper kansloos maar op de doellijn stond nog een verdediger. Balverlies op de flank stelde Jelle de lange in de gelegenheid om door te breken. Zijn voorzet was op maat en Maro van der Veen tikte de bal binnen. 1 – 1 op een voor de bezoekers ongunstig ogenblik.
Marum toont strijdlust
Na de thee ( wat zat daar eigenlijk in?) een furieus startend Marum, dat na vijf minuten het duel een heel ander karakter gaf. Aan de 2 – 1 gingen al wat kansjes vooraf, maar Ralph Oosterhof zorgde over rechts dat De Lange glijdend binnen kon schieten. Zeerobben probeerde wel de bakens te verzetten, echter zonder gevaarlijk te worden. Een penalty, scheidsrechter Robert de Wit stond op 2 meter afstand dus zijn oordeel was zeker gefundeerd, moest Zeerobben weer op gelijke hoogte brengen. Thomas Dijkstra maakte beheerst de 2 – 2. In plaats van de rust weer binnen de gelederen te behouden, gingen de Harlingers mee in de hectiek van het spel van de Marummers. Het vechtvoetbal was deze middag wel besteed aan de gastheren. Kansen kreeg Zeerobben nauwelijks nog, terwijl Marum met opportunistisch spel met name over de flanken gevaarlijk bleef en ook kansen kreeg. Theo Nota voorkwam een voortijdig achterstand door een zeker schijnend doelpunt met een gestrekt been buiten de palen te houden. De voorsprong kwam er toch. Een misverstand in de defensie van Zeerobben plaatste Jetse Tuithof vrij voor Nota. Met overzicht tikte hij de bal breed op de geheel vrijstaande Ralph Oosterhof en dat betekende 3 – 2. Zeerobben probeerde nog wel met schoten van Durk Ennema en Wesley Tankink, maar binnen de zestien was een woud van benen en dus geen doorkomen aan. De referee De Wit, die de vechtwedstrijd met kort houden tot een goed einde wist te brengen, hield het na een laatste poging van de gasten voor gezien.
Een wedstrijd met twee gezichten. Zeerobben liet zich in de tweede helft meeslepen in de ontstane hectiek mede door het voor de thuisclub gunstige scoreverloop. Volgende week maar weer proberen thuis tegen Surhústerfean.
Zeerobben: Theo Nota; Max faber ( 82 m. Brent de Groot); Valentijn van Laar; Patrick van der Veen; Jay de Vries ( Ane Schaap 68 m.); Thomas Dijkstra; Adnan Jarjour ( 82 m. Quinten Warmerdam); Patrick Amels; Thom Faber ( 68 m. Durk Ennema); Godert Attema; Wesley Tankink
Foto’s: Bert Drent
Laat een reactie achter