Daar waar Arts Bruijn afgelopen dinsdag de driewerf hoera voor de koning voor zijn rekening nam doe ik dat een dag later voor JO17-3. Dit alles n.a.v. de bekerwedstrijd van afgelopen zaterdag op het…. jawel: hoofdveld.
Mijn interesse werd gewekt door de bekeruitslagen in de poule van JO17-3 bij het schrijven van het jeugdjournaal. Zeerobben had al met 6-1 van L. Zwaluwen gewonnen en speelde tegen Mulier knap met 3-3 gelijk. De weg naar De Kuip lag nog geheel open dus. Alle reden om eens te kijken bij de beslissende wedstrijd tegen Oosterlittens. Bij het inpakken van m’n spullen werd het vuurtje thuis nog ff opgestookt door vragen als: “waarom spelen deze teams altijd op het C-veld”? Ehhhh ja, nu geen tijd want ik moet naar de wedstrijd. Goeie vraag trouwens.
Bij aankomst op het complex meteen maar richting C-veld waar Oosterlittens al aan een serieuze warming-up was begonnen. Van Zeerobben nog geen spoor te bekennen. Ook niet 5 minuten voor de wedstrijd. Dus paniek in de tent. Maar zie daar, de wedstrijd was verplaatst van het C-veld naar het hoofdveld. Eind goed al goed.
De immer gedreven en hondstrouwe coach Bauke Jacob v.d. Pol was al druk in de weer met zijn team. Nog ff afronden op de goal en dan even kort de opstelling doornemen. Nou ja… Dat leek uit te draaien op een Babylonische spraakverwarming maar uiteindelijk stond iedereen op z’n plaats toen ieders vriend, Anton Lopes, floot voor aanvang van de wedstrijd. Die begon spectaculair met meteen in de beginminuten al een strafschop voor Zeerobben toen een speler onderuit werd gehaald. Maar zo vroeg in de wedstrijd meteen al een strafschop was iets te veel van het goede voor JO17-3. Het bleef dus 0-0. Maar daarna ontspon zich een waar gevecht met 2 gelijkwaardige ploegen. Hoogstaand was het zeker niet. Dat mag je ook niet verwachten van voetbal in de kelderklasse maar de inzet en het plezier spatte ervan af. Geen gezeur maar volop vechten voor de winst omdat je dan misschien nog doorgaat in de beker. Van 1-0 ging het naar 1-1 naar 2-1 naar 2-2 naar 3-2 en naar uiteindelijk 3-3. Ja inderdaad, zo mooi kan voetbal zijn. Ene Mike van Oosterlittens was er hoogst persoonlijk verantwoordelijk voor dat Zeerobben niet won. Hij was bijna overal aanwezig op het veld. Wat een voetballer.
Uiteindelijk bleef de ploeg stranden op 3-3 en omdat Mulier de laatste wedstrijd met maar liefst 16-2 won van L. Zwaluwen gaan zij terecht door in de beker. Maar Zeerobben heeft zich van de goede kant laten zien.
Jammer dat er niet meer publiek (ouders) aanwezig was. Dat zou het geheel nog veel mooier maken. Voetballen op het hoofdveld, scorebord aan, fotograaf en verslaggever erbij, veel publiek langs de lijn die deze mannen nog verder opzwepen. Nou ja, terug naar het heden. Zaterdag wacht de eerste competitiewedstrijd thuis tegen ST SDS/Nijland om 12.25 uur. Op welk veld? Dat weet ik nog niet maar kom gerust even kijken. Zo leuk!
Frabo
Foto’s: Frans Bode