Thijs is boos. Nou ja, dit keer komt het stoom niet uit z’n oren maar springen de tranen hem in de ogen. En wie verder leest begrijpt ook waarom. Ik ken Thijs al sinds ik in Harlingen woon en lid ben van Zeerobben. Dat is zo sinds maart 1974. Nog nooit iemand bij de club meegemaakt die zo begaan is met de eigendommen van de club. Toen ik als tiener een rondje op de Bolswardervaart schaatste stond hij al op het “Balklandbrugje”. En o wee als je een trainingsjasje van de club aan had. Zelfs onder de winterjas was niet toegestaan en dus deed je dat niet of je durfde je het niet. Eén van beiden…. Hij was zuinig op zijn materiaal maar eigenlijk nog het meest op de ballen van de club. Daar paste hij als geen ander op. Ik weet nog dat ik volledig de weg kwijt raakte toen ik hoorde dat hij ‘s ochtends voor zijn werk nog even een rondje langs de velden deed om te zoeken naar ballen die waren blijven liggen. Thijs was geen ambtenaar maar werkte destijds in de bouw. Enig idee hoe laat de bouwvakkers op pad gaan? Gelooft u mij, de boeren kunnen daar nog een puntje aan zuigen.
We zijn nu 40 jaar verder en u gelooft u mij of niet maar er is weinig veranderd. Nog steeds loopt Thijs z’n rondje langs de velden op zoek naar ballen. Waarom? “Als ik het niet doe Frans, hebben we met de winterstop geen ballen meer”. Oeps, daar schrok ik van. “Is dat echt zo Thijs” vraag ik hem nog. Wacht even zegt hij. Hij tovert zijn smartmobiel uit zijn zak (jazeker) en laat me een foto zien. Dat is de foto die bij dit verhaal gaat. Dit is de oogst van een paar weken vertelt hij mij. Jemig, ik tel zo’n 25 ballen man. Ik kijk hem aan. We zijn stil. Dan zegt hij: “Ze zegge dat ze de balle niet konden viene, maar als ik ze kan viene kunnen zij dat toch oek”? Ehhh ja, stamelde ik.
En daarmee zijn we uitgepraat. Tuurlijk heeft hij gelijk maar we doen het blijkbaar niet. We zoeken ff en denken dan “laat maar, niet meer te vinden” . Ik stel voor dat we onze trouwe materiaalman eens goed voor de gek houden. We gaan er voor zorgen dat hij geen bal meer vind als hij een rondje langs de velden doet. Dat is voor ons allen een kleine moeite en Thijs kan, nu de herfst in aantocht is, ‘s ochtends weer wat langer blijven liggen. Dat heeft hij na 40 jaar wel verdient.
Oproep aan de trainers dus om met hetzelfde aantal ballen weer terug te komen in het ballenhok als waarmee ze ook gestart zijn. Deal? Dank alvast!
Namens het jeugdbestuur
Frans Bode