Voetballende lukte het Zeerobben niet om het de gastheren zo moeilijk te maken, dat ze moesten capituleren. Slechts éénmaal lukte dat. Heerenveense Boys daarentegen had na 20 minuten het nodige steuntje in de rug uit een klassieke counter. Daarna was het eigenlijk Zeerobben, dat de lakens uitdeelde. Slim maakte de thuisclub daarna nog 3 keer doeltreffend gebruik van de counter. Vaker waren ze niet gevaarlijk geweest in de zestien van de sterk keepende Theo Nota. Maar het cliché gaat ook hier weer op, je moet scoren om te winnen.
De eerste kansjes waren voor Zeerobben, maar de corners van de Heerenveners waren zeker niet van gevaar ontbloot. Telkens wist doelman Nota met een uiterste krachtsinspanning de bal voor de lange mensen weg te tikken. Volledig uit het niets kwam de thuisclub op een 1 – 0 voorsprong. Een crosspass werd door Jetse Braaksma goed meegenomen op de borst en met een diagonaal pegel belandde de bal in het verre zijnet. De gasten probeerden combinerend een bres te slaan in het nu helemaal op de verdediging leunend Heerenveense Boys. Kleine kansjes meer leverde dat niet op.
Energiek begonnen de Harlingers na de thee alles op de aanval te gooien. David van der Pol in combinatie met Patrick Amels zette een mooie aanval op. Helaas knalde Matts Bruining in volledig vrije positie te gehaast over. De druk op de defensie van de tegenstander nam verder toe, maar het laatste beslissende passje ontbrak nog. Het wachten was op de gelijkmaker, maar opnieuw een scherp uitgevoerde tegenstoot gooide roet in het eten, Jesper Hiemstra maakte de 2 – 0. De druk werd opgevoerd en deze keer met succes. De net ingevallen Dylan Drent vond met een gave voorzet de zwaar gedekte Patrick Amels. Achterovervallend wist Amels fraai over de keeper koppend de 2 – 1 aan te tekenen. Hierna vond er een spervuur van schoten op de veste van de gastheren plaats, maar een beetje mazzel moet je dan ook wel hebben, dat hadden de mannen van trainers Konings/Janssen duidelijk niet. Godert Attema had die mazzel niet toen uit een voorzet van Joran van Kernebeek, Drent terug kopte op Godert, hij zocht de verkeerde hoek. Kort hierop leek het er dan toch van te komen, Dylan Drent bereikte de sterk belaagde David van der Pol. Toch wist David de bal in pool-position neer te leggen voor Attema. In plaats van de bal in alle rust te controleren knalde hij wild over. Het laatste kwartier in een alles of niets offensief, één op één achterin, viel de genadeklap uit wederom een lange bal, de linksbuiten wurmde zich langs Max Faber. In eerste instantie redde Nota nog, maar de afvallende bal was een intikkertje voor Ruben van der Laan, 3 – 1. Toch maar weer combinerend de aanval opgezocht. En voor de vierde maal het deksel op de neus, Jorrit Berendsen kreeg met een gelukje een diep gespeelde bal in de loop mee en maakte geen fout, 4 – 1. Volledig tegen de verhouding in. De Heerenveners kregen met slim countervoetbal Zeerobben ten slotte op de knieën en nemen de koppositie over van Zeerobben en SWZ.
Uithuilen en verder gaan op de ingeslagen weg. Zulke wedstrijden zitten er in de competitie altijd tussen. Gezegd moet worden, dat de overwinning in Harlingen van een half jaar geleden wel zeer verdiend was, dat kan van deze winst voor Heerenveense Boys niet gezegd worden, daarmee waren vriend en vijand het wel eens. Twee weken rust en begin maart maar weer eens zien.
Scoreverloop: 1 – 0 Jetse Braaksma ( 20 m.); 2 – 0 Jesper Hiemstra ( 59 m. ); 2 – 1 Patrick Amels ( 64 m.) ; 3 – 1 Ruben van der Laan ( 85 m.); 4 – 1 Jorrit Berendsen ( 89 m.)
Zeerobben : Theo Nota; Max Faber; Patrick van der Veen; Jordy Torenbeek; David van der Pol; Patrick Amels; Ane Schaap; Matts Bruining (60 m. Dylan Drent); Godert Attema; Joran van Kernebeek ( 75 m. Valentijn van Laar); Wesley Tankink
Foto’s: Bert Drent
