Zeerobben JO15-1 soeverein naar het kampioenschap Hoofdklasse A

Vandaag de een na laatste competitiewedstrijd op het programma en wel uit tegen sc Joure 15-1. In de voorbereiding verloren we van deze ploeg en nadat sc Joure een stroeve start had (1 punt uit de eerste twee wedstrijden) werd daarna alles gewonnen.
Joure moest vandaag winnen om in punten gelijk te komen en dan hun laatste 2 wedstrijden ook nog winnen. Zeerobben JO15 – 1 mocht dus niet verliezen.
De saamhorigheid was ook enorm aanwezig en voelbaar bij de ouders. Toen de eerste twee auto’s met gierende banden van de Robbenplaat vertrokken, stond een aantal ultra’s hen enigszins verbouwereerd uit te zwaaien, om vervolgens het gapende gat nog voor afslag Makkum te dichten. Chapeau daarvoor. Dat slechts 2 ouders daarna de juiste route wisten, een kniesoor die daar op lette. Eenmaal in Joure, kiss -n- ride. Kienus eruut en boodschappen halen. De ene naar DKV voor wintersport naar de Intersport, de ander scouten op andere amateurvelden. Weer een ander liet de hond rustig uit, Feico kon nog snel even wat spaarpunten inleveren. “Man, wat mooi. 4360 DE punten voor een espresso mok. Tranen in de ogen zo mooi” sprak hij ontroerd. Allen hoopten we dat de trainer en spelers wat meer cohesie hadden deze wedstrijd.
Joure was als eerste op het veld en het was nieuw om te zien dat ze dit met de gehele O15 deden. Niet te tellen, zoveel spelers.
Dan Zeerobben. Fitte selectie op een zeurende hamstringblessure van Tristan na, maar scherp als een mes stonden de boys aan de aftrap.
Joure had een aantal handige lieden in de ploeg. Fysiek en technisch sterk, maar dat had Zeerobben ook. Joure drukte in het begin Zeerobben terug, maar dan komt er wel veel ruimte voor Hessel en Niec en was ook weleens fijn. Het moet gezegd, Gijs speelde een geweldige partij tegen de nummer 9 van Joure. Vincent speelde ook prima, net als Riemer. En Sido buffelde weer als vanouds, zat overal tussen.
Bart ook een sterke partij op het middenveld, net als Dilaan en Nick.
De eerste diepe bal werd goed op waarde geschat door Niec aan de linkerkant van het veld en zette met links voor. Nick schoot hem vervolgens mooi binnen, 0-1 na slechts 2 minuten.
Joure zette fysiek een tandje bij, maar Riemer werd niet getest en Zeerobben loerde op de counter. Dit resulteerde weer in een lancering op Hessel die iedereen naar huis liep. Hij legde vervolgens goed breed en Dilaan schoot hard binnen, 0-2. Joure ging nog meer de duels zoeken, maar zonder blessures en tegengoals werd de rust gehaald.
Na de rust, wind in de rug, leek de overtuiging wat weg bij Joure, zo niet bij de Harlinger ouders. Na een minuut of 5 na rust een mooie tifo actie schuin achter het doel van Joure. Een gigantische blauwe walm werd ons gewaar en als je niet beter wist, dacht je dat het een schoorsteen was. Maar nog eens goed kijken en we zagen Erwin Otten in een boom met een flare die hij had ontfutseld van de Zr. Ms. De Zeven Provinciën. “Nu maar hopen dat ze niet om hulp moeten vragen daar in de Hoorn van Afrika, want dit was de laatste”. Prachtig, een man die zijn prioriteiten kent.
Zeerobben speelde een prima tweede helft. Na een kwartier werden de enkels van Dilaan wederom op degelijkheid getest, met een vrije trap aan de linkerkant als gevolg. Het advies van de trainer was de bal hard en laag bij de tweede paal te schieten, want daar stond Dilaan vrij. De bal ging echter hard en hoog bij de eerste paal en belandde met keeper nagenoeg in de kruising. 0-3. Meteen na deze treffer stoof Wietse in de auto naar het belendende Sneek, waar LSC tegen Marum speelde. Bij puntverlies zou Zeerobben immers kampioen zijn. Dat Zeerobben nog een pingel miste was alleen nog voor belang voor de statistici. Wietse hebben we niet meer teruggezien, maar Aalders pleegde even wat telefoontjes met diverse Poolse onderaannemers en wist ons te melden dat LSC maar liefst met 6-1 van Marum had gewonnen!!!
Zeerobben JO15-1 is hiermee de terechte kampioen en zal woensdag na de wedstrijd tegen Heerenveen MO16-1 worden gehuldigd. Voor die tijd moet Feico nog aan rode diesel zien te komen en Carlo en Alexander regelen een platte kar. Piet zal de trekker even wat opvoeren, dus het belooft een mooie avond te worden. Komt allen de boys nog een keer aanmoedigen!