Zeerobben JO13-1 heeft alles nog in eigen hand

Herfst. Zaterdag 21 september begon de competitie voor de jongens van 13-1, thuis tegen  Marum. Mooie bekerpoule gespeeld en gewonnen, en dan vandaag op de eerste dag van de herfst thuis aantreden. Zoals een onbekende dichter ooit zei:

“In de lente krijg ik billenkoek, zoals men dat doet in Lutjebroek. Is het echter herfst, dan krijg ik het op z’n Wieringerwerfst” en daar valt natuurlijk geen speld tussen te krijgen. Niet veel mensen kennen dit gedicht, en dat is ook terecht, anders was de dichter wel bekend geweest.
Alle jongens waren er, maar niet iedereen was fit. Riemer had last van zijn been, Gijs liep rond met een dubbele oorontsteking, maar ze deden wel geweldig hun best.

We waren koud begonnen of Riemer kon de bal al uit het net halen. 0-1 voor de gasten.

Zeerobben pingelde net zoals vorige week, maar de tegenstander stond wat meer terug op eigen helft, waardoor de snelle mannen niet veel ruimte achter de verdediging kregen. Een ongelukkige actie van Riemer betekende 0-2 en nu konden de jongens vol in de achtervolging.
Zeerobben kwam beter in het spel, maar was wat ongelukkig in de afronding. Nick schoot een vrije trap net naast, Tristan zijn schot miste kracht en Hessel had de pech dat zijn actie net niet tot een doelpoging kon leiden. Toch maakte Zeerobben via Niec de terechte 1-2 na een mooi uitgespeelde aanval.

Na de rust ging Zeerobben uitvoerig op zoek naar de gelijkmaker, die ook verdiend was. Tristan werd diep gestuurd, zijn inzet werd gestopt, maar Niec was er als de kippen bij om de 2-2 te maken. En net op het moment dat een ieder dacht dat dit het sein was dat de boys door zouden drukken, kwam Marum met een prachtige aanval die werd afgerond, 2-3. Weer in de achtervolging. De goal hing in de lucht, maar het duurde even voordat hij eindelijk viel. Een mooie voorzet van Hessel werd door Nick perfect afgerond.

Beide teams gingen op zoek naar het winnende doelpunt. Niec had de pech dat zijn schot ternauwernood gestopt kon worden en aan de andere kant moest Riemer uit het veld, omdat hij de bal buiten de 16 meter met zijn handen had beroerd. Boyd op doel, maar de vrije trap was er nog. Die belandde gelukkig op de lat en de laatste poging was voor Zeerobben, maar het mocht niet baten. Eindstand 3-3, maar zoals Wietse terecht zei:
“We hoefden vandaag niet te maaien, want we waren vergeten te zaaien”. Kan zo op een tegel. Volgende week vrij, en de week daarna thuis tegen LSC.