Goedendag allemaal, maakt u zich klaar voor weer een fantastisch verhaal.
“De Beloften” van onze schitterende vereniging ZMVV Zeerobben uit Harlingen mochten weer ten tonele verschijnen, dit keer was SDS 2 ût Easterein de tegenstander en gezien de uitwedstrijd die met een nipte zege dankzij het winnende doelpunt van the one and only Justin Attema met 1-2 gewonnen werd beloofde het weer een lastige middag te worden.
Al vroeg in de week (op de dinsdagavond wel te verstaan) maakten we ons alweer klaar voor de volgende finale. Gezien de fitheid van de selectie zijn de conditietrainingen waar Simba altijd zo dol op is verleden tijd, nou moet ik zeggen dat dit toch wel een fijne bijkomstigheid is gezien het feit dat deze slopend zijn voor de oudere mannen van ons team. Met een positiespelletje hier en een afrondoefeningetje daar werd deze training dan ook zonder problemen afgerond. De donderdagavond was van hetzelfde kaliber al werd hier natuurlijk weer als vanouds keihard gestreden voor de te verdelen basisplekjes.
En toen was de zaterdag al weer daar, de mooiste dag van de week helemaal gezien het feit dat we thuis mochten spelen op het mooiste complex van Nederland. De temperaturen waren iets gedaald maar de motivatie om de drie punten in Harlingen te houden was gestegen naar het kookpunt. Leider Riem was zoals altijd weer als eerste aanwezig op het complex om het wasgeld op te strijken en dit deed hij zoals altijd vlijmscherp. Beetje jammer dat de jeugd van tegenwoordig enkel en alleen een pasje in de bûse heeft dus alleen de oudjes Deel, Marco en Beukie tikten zoals altijd keurig contant af terwijl de anderen met smart zaten te wachten op een tikkie van de lijder.
Nadat ook de Ultra’s zich keurig op de aangewezen tijd hadden verzameld was het tijd voor de bespreking en een bakkie koffie of thee. Na de bespreking was het voor een ieder duidelijk wat het strijdplan zou worden en de volgende namen mochten de mouwen alvast gaan opstropen:
Sietse, Jan Dirk, Pietje,Hartogs, Stijn, Ane, Beukie, Polly (die de drie zekerheden in het leven in één klap door de plee heeft gespoeld omdat Lutsen geblesseerd moest afhaken) Jurre, Jens en Rocco in de basis.
Marco, Herwin, Dennis, Deel en Amels op het bankje.
Nadat we het veld hadden betreden werden we opgewacht door de Ultra’s die met een gigantische vuurwerkshow klaar stonden om “de beloften” aan te moedigen in hun strijd om het kampioenschap. Na het eerste fluitsignaal werd duidelijk dat het een gelijk opgaande strijd zou worden. Van 16 tot 16 was het van beide kanten leuk maar tot echte kansen kwam het niet en de beide sluitposten hadden een makkie.
Hoogtepunt van de eerste helft was toch de bereidheid van de wissels die zonder zeuren of mokken balletjes gingen halen en thee gingen inschenken dus we spoelen even snel 45 minuten vooruit. Na de donderspeech van trainer Simba in de rust waarbij de thee uit de bekertjes aan het trillen was wist iedereen hoe laat het was, er moest iets gebeuren en Amels kwam in het veld voor Jurre om zo aanvallend wat meer te creëren.
Direct na rust begon de wissel zijn vruchten af te werpen, na het gewonnen duel van Pietje was het Jens (die naar zijn favoriete linkerkant was gegaan) die zichzelf geniaal vrij speelde en met een voorzet op maat bediende hij Rocco die verwoestend uithaalde om zo de bevrijdende 1-0 tegen de touwen te knallen. Vlak na het doelpunt was duidelijk dat de scheids wat scherpte miste want hij floot voor een overtreding die helemaal geen overtreding was. Gelukkig dat dit net buiten de 16 gebeurde anders had het na dit slippertje zomaar 1-1 kunnen zijn. Na 50 minuten was het tijd voor Marco om in het veld te komen voor de moegestreden Stijn. Na een minuutje of 55 vondt Hartogs het genoeg en gunde Deel ook nog wat speelminuten. In de 69e minuut was het Amels die goed de diepte in werd gestuurd en in de 16 onreglementair gestopt werd. Aangezien dat onze specialist het veld verlaten had was het na kort overleg “de Rock” die aan mocht leggen. Dit deed hij uiterst bekwaam en hij stuurde de keeper de verkeerde hoek in. 2-0!! en weer Rocco die een doelpuntje mocht bijschrijven. Nadat Marco was warm gedraaid stoomde hij op aan de linkerkant van het veld om hierna in de 16 verwoestend uit te halen. Helaas zag Marco zijn inzet op de vuisten van de keeper stuiten….
Nadat in de 80e minuut Herwin en Dennis het veld hadden betreden voor respectievelijk Ane en Beukie (die het weer een paar minuten langer kon volhouden) werd het spel alleen maar beter. Na een minuutje of 88 spelen was het na goed verdedigend werk van Jan Dirk Amels die vrije doorgang kreeg, zijn voorzet belande voor de voeten van Rocco die zijn derde van de dag kon aantekenen. 3-0 en we waren nog niet klaar. In de 90e minuut was het nog één keer Jens die de diepte ingestuurd werd, na weer een geniale voorzet was het weer Rocco die zijn 4e van de dag maakte. 4-0!! Nadat de scheids voor de laatste keer had gefloten barste het feest weer los, weer een finale overwonnen en weer een grote stap dichterbij het kampioenschap.
In de box werd het lied “you are my fire” weer ingeleid door “Mister evelekkerspeule” en iedereen zong uit volle borst mee. Met Herwin weer bij de selectie was ook de derde helft eindelijk weer een groot succes en de biertjes en overheerlijke zalm (met toastjes) werden tot in de late uurtjes genuttigd. Wij gaan ons opmaken voor de volgende finale op 4 Mei om 12:30 in Leeuwarden tegen Leovardia 2.
Ik zou zeggen tot dan en “You are my fire“
Laat een reactie achter