7 December speelden de boys hun laatste wedstrijd in de najaarscompetitie, het lijkt alweer een hele tijd geleden. Met het begin van de kerstvakantie gingen beide coaches op zoek naar rust, creativiteit en wellicht zichzelf. Zaten Erwin en Wietse vorig jaar nog ‘toevallig’ op dezelfde plek in Oostenrijk, dit keer hadden ze van tevoren duidelijke afspraken gemaakt.
Erwin hierover: “Klopt ja, vorig jaar zaten we allebei in Salzburg, Wietse was daar omdat je er zo lekker kunt skiën en ik heb me rot gezocht naar het huis van ene Wolfgang Amadeus Mozart. Ik had per abuis twee nummers verwisseld. Zijn geboortehuis is de Getreidegasse 9, maar zijn woonhuis is op Marktplatz 8. Ik had beide nummers verwisseld man, dat vergeet ik nooit weer. Was achteraf wel lachen hoor, die mevrouw op Getreidegasse 8 was stokoud, minimaal 93 jaar. Ze dacht dat ik haar op Tinder had gevonden, maar ik kon haar niet duidelijk maken dat ik op zoek was naar ‘iets’ van Mozart. Haar gehoor was beperkt, maar mijn Duits zal er zeker niet aan hebben bijgedragen dat ze me niet begreep”. “Vorig jaar was het ook 23 graden in Salzburg”, bracht Wietse in. “De ski’s zijn toen niet eens uit de koffer geweest, in plaats daarvan ben ik op bezoek geweest bij de Berger drieling die in 1978 in Argentinië mochten schitteren met onder anderen Willy Kreuz en Herbert Prohaska.
Ik doel natuurlijk op de broertjes Gerd Breitenberger, Roland Hattenberger en Josef Hickersberger. Gerdje was een bikkelharde verdediger die lachend je onderbeen op drie plaatsen brak. Leuke lui wel, inmiddels aardig op leeftijd, maar de anekdotes waren niet van de lucht. Zo had Roland de roddel verspreid dat er in Paraguay nog heel veel oude bekenden van zijn ouders woonden die ze al een tijd niet meer hadden gezien. Josef (Sjef voor goede bekenden) had Johan Neeskens nog gezien op het Plaza de Mayo, met een schalkse blik…”Duitsland dus dit jaar, wel tegelijkertijd vanwege de schoolvakantie van de kinderen, maar niet in dezelfde plaats. “Bayer zat ik” zei Erwin, Wietse ging naar Leverkusen.” Konden we wel samen naar de wedstrijd Bayer-Leverkusen. Dat hebben die Duitsers trouwens goed geregeld na de Tweede Wereldoorlog.
De voetbalclubs zijn ingedeeld op naam, kleur of op afkomst. Een paar clubs hebben dierennamen gekregen en die zitten dus in dezelfde regio. Voorbeeld? Blau Weiss Berlin speelt altijd tegen Eintracht Braunschweig, Rot-Weiss Erfurt, Schwarz-Weiss Essen enz. Bayer zit in de competitie met Leverkusen, Uerdingen, München, en dan heb je nog Schweinfurt die altijd spelen tegen de Stuttgarter Kickers, FC Schweinfurt, FSV Salmrohr, Wormatia Worms, FC Wurzburger Kickers, snap je?” “En vergeet de oorlogscompetitie niet” zei Wietse, “met clubs als Heilbronn, Wanne Eickel, SV Meppen, Leipzig en Dynamo Dresden”.Gescout wordt er dit jaar niet. “Nee, geen denken aan” zeiden beide trainers in koor. “We zijn compleet, ongeslagen in de hoofdklasse en we zien beiden met alle vertrouwen de voorjaarscompetitie tegemoet. Zojuist hebben we in de zaal ook weer even laten zien wat we kunnen door de finale te halen. Volgende week spelen we die in de stad van de klokkendieven.” Nog even kort worden de jongens aangehaald die de stap van FC Harlingen naar Zeerobben hebben gemaakt. “Ja, dat gaat natuurlijk niet geruisloos. Van Harlingen naar Zeerobben heeft nogal wat voeten in de aarde, maar we hebben er ook eentje uit Franeker en daar zijn ze zo verschrikkelijk boos dat ze subiet gestopt zijn met voetbal op zondag”, vertelt Erwin terwijl hij een glimlach niet kan onderdrukken.11 Januari spelen de boys in Harlingen het wintertoernooi tegen sterke tegenstanders, te weten: Urk, Alcides en Hoogezand. De trainers zijn er klaar voor en de boys natuurlijk ook. Niet lang daarna begint de voorjaarscompetitie en hopelijk kan het team van Erwin en Wietse wederom bovenin meedraaien.