De slotavond van de A-selectie was er weer een als altijd. En toch ook weer niet. De toekenning van de Wiebe Westra trofee aan de meest waardevolle speler van de selectie, het afscheid nemen, het uitdelen van cadeaus en het uitspreken van dankwoorden was als altijd en onder regie van een op dreef sprekende leider Geert Jan de Groot. Maar het bijzondere zat deze avond toch vooral in het afscheid van trainer Henk Konings. Zijn afscheid markeerde namelijk tevens het einde van zijn indrukwekkende trainerscarrière. Maar daarover in een separaat stukje elders op deze site meer.
Vertrekkende spelers
Na een verblijf van 3 jaar keert Durk Ennema terug naar AVC. Een stapje hoger, grapte hij. Iedereen kon het waarderen, zoals we ook zijn verblijf bij Zeerobben konden waarderen.
Valentijn van Laar debuteerde al op 17-jarige leeftijd in het eerste van Zeerobben en zou zijn plekje in het centrum van de verdediging nooit meer afstaan. Valentijn werd een vaste waarde en zelfs op zo’n jonge leeftijd al een sterkhouder. Het resulteerde ook in belangstelling van hoger spelende clubs, maar Valentijn bleef Zeerobben trouw. Tot dit seizoen dan, want het voetballen bij Zeerobben blijkt niet langer op prettige wijze te combineren met studeren in Groningen. Valentijn gaat in de eerste klasse voetballen bij Oranje Nassau. We wensen hem daar veel succes en hopen hem ooit weer terug te zien keren op het Oostersportpark.
Brent de Groot gaat (voorlopig?) een stapje terug doen naar het tweede elftal. Hopelijk in de reserve eerste klasse, als zaterdag promotie kan worden afgedwongen tegen The Knickerbockers. Brent blijft dus Zeerob en het zou ons niet verbazen als een terugkeer in het eerste ooit weer ter sprake komt.
Keeper Keimpe Dijkstra kwam van Mulier, was vereerd en trots dat hij het een jaar bij Zeerobben mocht proberen, maar kon geen positie als eerste keeper afdwingen. Wel veel geleerd (dank keepertrainer Dick van der Galiën) en zal volgend seizoen de kleuren van Minnertsga verdedigen. We wensen hem veel succes.
Vertrekkende stafleden
Assistent trainer Justin Rienks maakte in het eerste jaar bij Zeerobben indruk. Geen enkele reden voor Zeerobben om afscheid van hem te willen nemen. Maar er kwam een mooie kans voorbij: Justin werd benaderd door LSC uit Sneek om daar volgend seizoen hoofdtrainer te worden. Een kans die hij niet kon en wilde laten lopen. We wensen hem alle succes in Sneek en wie weet……
Er werd ook afscheid genomen van Geert Jan de Groot. Als leider dan, want als bestuurslid blijft hij actief voor “zijn” club. Geert Jan had grote schoenen (die van Wiebe Attema…) te vullen toen hij 7 jaar geleden als leider aantrad. Het was voor team en leider even zoeken naar de juiste knoppen waaraan gedraaid moest worden. Niks bijzonders, zo gaat dat. Maar Geert Jan ontpopte zich al snel tot een gewaardeerde leider die inmiddels het klappen van de zweep wel kent. De wijze waarop hij ook deze avond leidde zegt veel over zijn ontwikkeling en het is jammer dat Zeerobben op zoek moet naar een nieuwe leider. Begrijpelijk is het wel natuurlijk en de dank in zijn richting is dan ook terecht.
De eervolle positie als leider van Zeerobben 1 is nog vacant. Wie zich geroepen voelt om straks met het nieuwe trainersduo Fred de Boer en Oane Westra, alsmede een prachtig verjongde selectie te werken kan zich melden bij de TC, in casu Jordy Torenbeek en Theo Nota.
Het afscheid van Henk Konings is elders beschreven.
Wiebe Westra Trofee
De Wiebe Westra Trofee wordt jaarlijks toegekend aan de speler die als meest waardevol wordt aangemerkt door de spelersgroep, de staf en de vrijwilligers die rond het eerste actief zijn. Via een anonieme stemming kunnen punten worden toegekend aan de selectiespelers.
Het was een close-call dit jaar. Als derde eindigde de door velen toch ook als favoriet getipte Thomas Dijkstra. Hij moest ook titelverdediger Valentijn van Laar op de tweede plaats voor zich dulden. Glorieus winnaar werd de andere favoriet: Jay de Vries.
Een bijzonder verhaal was het toch met Jay. Als aanvaller vanuit Franeker naar Zeerobben gekomen, maar in die functie niet echt als vaste waarde doorgebroken. Min of meer uit nood belandde Jay op de linksback en daar groeide hij uit tot vaste waarde. Sterker nog, hij behoorde zeer regelmatig tot de uitblinkers en werd dan ook enkele keren gekozen tot Man of the Match. De Wiebe Westra Trofee komt hem dus toen en hoewel hij de maestro Wiebe zelf nooit als voetballer aan het werk heeft gezien, moet het voor hem een hele eer zijn geweest de prijs uit handen van de naamgever van de Trofee in ontvangst te mogen nemen. Het is andersom ook mooi dat Wiebe dit ieder jaar nog altijd kan en wil doen.
Het seizoen 2024-2025 zit erop. Nu de familiedagen nog even en dan: tot volgend seizoen!
Foto’s: Frans Bode
