
TKB 4 – Zeerobben 2 “Beloften”
De cast vindt u hieronder: ⬇️
Sietse, Stijn, Hartogs, Pietje, Jan Dirk, Ane, Lutsen, Beukie, Jens, Rocco en Jurre in de basis.
Deel, Polly, Dennis, Willem en Amels op het bankje.
En niet te vergeten de crew: ⬇️
Trainer Simba
Lijder Riem
Ultra’s: Marco, Lau, Justin
Grensrechter: Plaschke
Na de generale repetitie van vorige week waar de meningen nogal over verdeeld waren was het alweer tijd voor de volgende krachtmeting. Alle hens aan dek vandaag in Groningen waar het lastig voetballen zou worden tegen de ploeg die vorige week nog met 3-1 wist te winnen van “de beesten van Urk” We konden ons dus klaar maken voor een pittig potje. Over de voorbereiding kunnen we kort zijn: Deel die op de dinsdagavond iedereen nog verraste met een paar weergaloze acties waarbij bijna alles lukte was op de donderdag alweer gauw op zijn oude niveau en stond vandaag daarom ook naast het veld. De afrond oefeningen gingen bij de rest zoals altijd weer uitstekend en vanuit alle hoeken werden de balletjes uiterst bekwaam en zeer scherp achter onze goalie Sietse geschoten.
Vroeg in de ochtend om een uurtje of 09:45 werden de mannen (en jonkjes) van “de Crew” opgewacht door een schitterend zonnetje dat neer straalde op ons wonderschone complex. Nadat de koppen geteld waren was het tijd om te vertrekken. Simba wist de weg en na de woorden “Volg mij maar dan komen we er wel” zetten we koers richting Groningen.
In Groningen aangekomen maakte Simba als vanouds een paar schijnbewegingen na de afrit waar Lijder Riem van begon te draaien en waren we het spoor even bijster. Met Navigator Polly (Samen met Deel bij Lijder Riem in de auto) was het na de schijnbewegingen van Simba een lastige taak om de velden van TKB te vinden en na een aantal verkeerde weggetjes en fietspaden besloten we om Polly in het ruim te gooien en zelf het heft in handen te nemen. Zo gezegd zo gedaan en een paar minuten later kwamen we aan op het complex van TKB. Waar er duidelijke kledingvoorschriften zijn afgesproken aan het begin van het seizoen zijn er toch een paar die hier wat problemen mee blijken te hebben. (Maar goed dat Mister “evelekkerspeule” nog niet gearriveerd was om de boetes te innen) Geheel in TKB-style kwam een deel van de cast in hun vrijetijdskleding op het complex en de ene had nog een blitsere zonnebril op dan de ander want al de aanbidsters moesten natuurlijk ongezien bekeken kunnen worden. Hierdoor schoot het testosterongehalte door het dak en de meesten zagen een switch wel zitten. Vrouwen, drank en een lekkere relaxte carrière maken bij TKB is toch de droom van iedere student. We mochten ons verkleden in de sporthal waar menig speler even aan het rondkijken was vanwege de diversiteit aan sporten die beoefend werden door het vrouwelijk schoon. Na de bespreking en het omkleden besloten we de tassen maar mee te nemen naar het veld ivm de hoge criminaliteit op het complex van TKB waarbij al menig jas, tas en zelfs riem gestolen zijn in het verleden….
Eenmaal op het veld aangekomen kregen we al gauw te horen dat de mannen van TKB de dag ervoor een klein feestje hadden gehad en dat was te merken want het alchohol promillage was zelfs in de lucht te meten. Nadat de scheids het eerste fluitsignaal had gegeven werd al snel duidelijk dat het een eerste helft zou worden van hoogstaand niveau. Kans na kans kregen we maar iedere keer was het de keeper van TKB die vervelend in de weg stond. Na de eerste actie van Pietje was het eigenlijk wel te merken dat de beentjes voor de volgende keer even goed nagekeken moesten worden want hij liep niet zo soepel over het veld wat het spel niet ten goede kwam. Maar goed dat Hartogs scherp aan de wedstrijd begonnen was waardoor het meerendeel van het spel nog gered kon worden. Zo was er nog een actie met Rocco en Jens waarbij Jurre zijn inzet uitstekend beantwoord zag worden door de sterk keepende doelman van TKB en kwam Jan Dirk een aantal keren uitstekend zijn acties tentoon stellen. Lutsen (die bijna bij iedere aanval betrokken was) was een plaag voor alle linies van TKB en speelde een ijzersterke wedstrijd.
Na een minuutje of 16 spelen kwam Jens (na een pass van Lutsen) in een verhit duel met zijn directe tegenspeler en werd even flink aangepakt, dit tot blijdschap van Stijn die weer met beide handen in de lucht stond te juichen toen de scheids floot voor een overtreding net buiten de 16. Als een ware specialist trapte Stijn de bal richting de kruising en via de muur ketste het schot af en rolde tergend langzaam het doel in. 0-1 en gezien het spel dik verdiend. De speler die veel vertrouwen krijgt van trainer Simba laat weer eens zijn waarde zien voor het team. Ook al waren de meningen bij de Ultra’s op de bank hier wat over verdeeld moet je er met een trainer als Simba om denken wat je zegt want kom je aan Stijn dan kom je aan de trainer. Na een minuutje of 25 kwam er wat meer actie bij het doel van TKB.
Na een aantal waarschuwing schoten van onder andere Jens was het Jan Dirk die uiteindelijk besloot om vol passie de afgeslagen bal met een poeier door de mêlee van spelers het doel in te schieten. 0-2 en doorrrr!! Het was te merken dat TKB nog bezig was de alchohol eruit te zweten want ze hadden moeite om mee te komen in ons snelle spelletje. Hier en daar nog een paar acties die niet helemaal gingen zoals ze moesten gaan met Hartogs en Pietje in de hoofdrol maar uiteindelijk viel het allemaal reuze mee en heeft sluitpost Sietse weinig tot niks te doen gehad.
Als we alle kansen optellen hadden we toch zeker met een nulletje of 5 de rust in moeten gaan maar de keeper van TKB was iedere keer een sta in de weg waardoor het nog maar 0-2 was in ons voordeel. Na 45 minuten was het tijd voor de rust. Even kort wat dingetjes bespreken en wat tactische wijzigingen toepassen. En vooral verder gaan met waar we gebleven waren….
Na het kwartiertje pauze was het Jurre (die niet lekker in de wedstrijd zat) die plaats moest maken voor Amels. De rust had ons blijkbaar goed gedaan want we speelden de eerste 15 minuten na rust als profs. Alles lukte en de ene na de andere kans werd er door de uitstekende keeper van TKB uitgehaald. Kort na deze salvo van aanvallen was het TKB die er gevaarlijk uitkwamen in de counter en simpel de 1-2 op het scorebord konden zetten.
In de 60e minuut was het Deel die in het veld kwam voor Pietje die na 60 minuten op 1 been lopen niet meer verder kon. Nadat Deel zijn eerste duel aanging werd gelijk duidelijk dat hij wat last had van de alcoholische dampen die over het veld hingen want hij maaide finaal over de bal heen, gelukkig had zijn tegenstander nog steeds de alcohol niet uit zijn lijf gezweet en kon Deel op tijd herstellen. Na 67 minuten was het genoeg voor Beukie die het weer een minuutje langer had volgehouden dan vorige week en hij werd vervangen door Willem. Volgens de trainer een talentje maar ook hier waren de Ultra’s niet over te spreken, waarom een A junior mee nemen terwijl je andere jongens met het derde mee laat gaan?
Kort na deze uitspraak was het na een geniale pass van Jens Willem die de verdediging van TKB met een lepe sleepbeweging het bos in stuurde en de 1-3 beheerst langs de keeper in het doel prikte. De ultra’s stonden op de banken en scandeerden zijn naam “Willem Willem Willem!!!!…. Zo zie je maar dat de trainer “Vaak, dus niet altijd” gelijk heeft. Tijd voor TKB om alles of niks te spelen en een extra spits werd ingezet.
Ondanks het coachen van Deel werd hier slordig mee omgegaan en bij de eerste de beste bal die diep kwam zag je het al van verre aankomen. De boomlange spits van TKB won het duel van de bijna net zo lange Hartogs en Deel kon niks anders doen dan toekijken hoe zijn directe tegenstander de doorgekopte bal strak in de hoek plaatste. 2-3 met nog een minuutje of 5 te gaan en het werd nog even billen knijpen. Gelukkig liet het laatste fluitsignaal niet lang op zich wachten en de Periode en tevens de koppositie waren bemachtigd!!! Iedereen stond te schreeuwen en te juichen van blijdschap en in de kleedkamer aangekomen werden we opgewacht door Simba met een heerlijk koud kratje pils (dankzij de volledige medewerking van het kantinepersoneel van TKB) om de overwinning te vieren. Onder het genot van het pilsje en de zangkunsten van Lau werd de tekst “You are my fire” door iedereen uit volle borst meegezongen!!
Nadat iedereen zijn plekje in het vervoer weer gevonden had gingen de mannen in het busje nog even voor een hapje. Zo ging Willem (die met zijn optreden genomineerd is voor de gouden schoen) voor een loempiaatje en kreeg hij een vervroegd 1 aprilgrapje van de trainer voor zijn kiezen nadat de flesjes met zoete en hete saus verwisseld waren en Willem stond on Fire !!
Na dit verhitte avontuurtje werd er nog even goed gefeest op de robbenplaat waar we opgewacht werden met een paar meters bier en een bloemetje voor de behaalde periode en het was nog lang onrustig in Harlingen.
Voor nu zou ik zeggen tot volgende week in Makkum waar we het opnemen tegen Makkum2 om 12:30.
De groeten en “You are my Fire ”
Laat een reactie achter