Makkum 2 – Zeerobben 2 (beloften)
Zoals iedere voetbalweek begon ook deze weer op de dinsdagavond, gezien de uitmuntende prestatie die we geleverd hadden afgelopen weekend waar we de koppositie hadden bemachtigd en tevens de 2e periode hadden binnen gehaald kregen we vandaag vrijaf. En met vrijaf bedoel ik natuurlijk een relaxte training want in deze fase kan er geen enkele training gemist worden.
Er komen nog 6 finales waar we met zijn allen vol gas moeten geven om de schaal binnen te halen en vandaag was daar 1 van.
Omdat de trainer woensdag jarig was werden de lievelingetjes van de trainer donderdagavond opgewacht in box-G om dit feestje even persoonlijk te vieren waardoor de training iets uitliep, jammer voor Jurre dat hij dit privé feestje aan zich voorbij moest laten gaan en we weten allemaal wel wat de consequenties hiervan zijn….
En toen was het alweer zaterdag, de mooiste dag van de week!!
Een heerlijk lentezonnetje straalde neer op ons complex en het terras zat al vroeg in de ochtend vol met de mannen (en jongkjes) van onze “Beloften”.
Makkum 2 stond voor vandaag op het programma en ondanks de 10-0 thuisoverwinning zou het vandaag weer bikkelen worden om de punten mee te nemen naar het altijd mooie Harlingen.
Zoals iedereen wel weet zijn er 3 zekerheden in het leven: Het betalen van belasting, de dood en Polly op de bank dus u raad het al Polly zat vandaag op de bank.
Verder was de opstelling als volgt:
Sietse, Stijn, Hartogs, Pietje, Jan Dirk, Ane, Beukie, Lutsen, Amels, Rocco en Jens in de basis en zoals hierboven al te lezen Polly op het bankje samen met Marco, Dennis, Jurre en Deel.
In de bespreking heeft de trainer zijn vertrouwen in Stijn nog even goed naar voren laten komen en dit leek de kleinste man van het veld toch goed te doen want je zag hem stralen van blijdschap.
Vrije trappen, penalty’s de toss jaja noem maar op hij mocht alles weer gaan oppakken behalve de vlooienband.
Nadat de (Overigens uitstekend fluitende) leidsman het startsignaal had gegeven gingen we op zoek naar de openingstreffer.
Gezien de stand op de ranglijst waren we natuurlijk gebrand om hier met een nulletje of 10 te vertrekken en zo tevens de wissels ook wat speelminuten te gunnen.
Nou moet ik hier wel bij vermelden dat de keeper van Makkum iedere keer een sta in de weg was en kans na kans werd gepareerd.
Sietse daarentegen had aan de andere kant weinig tot niks te doen en zijn strippenkaart die hij een aantal wedstrijden geleden vol ingewisseld had zat nog steeds zonder stempel in de bûse.
Met tikkietakkie voetbal van de bovenste plank was het iedere keer Jens die er als een duveltje uit een doosje doorheen slalomde maar iedere keer werd zijn inzet gestopt door de keeper die de ballen met speels gemak uit de kruising plukte.
Nadat de man die niet genoemd wil worden in dit verslag gearriveerd was op Complex “de Braak” in Makkum waren de Ultra’s weer compleet en barste het feest los. Als vanouds waren Jurre en “demandienietbenoemdwilworden” op de bank niet van elkaar af te slaan en het ging weer mal.
“De ultra’s” onder leiding van “demandienietbenoemdwilworden” pakten alles wat ze konden pakken om de sfeer neer te zetten en trommelden er lustig op los. De bijbehorende spreekkoren galmden over het hele veld en dit dreunde door in de ploeg.
We speelden zoals we nog nooit gespeeld hadden en het was een lust voor het oog.
A few moments later floot de scheids voor een overtreding rond de 16 van Makkum, waar iedereen natuurlijk had verwacht dat Stijn deze bal zou gaan nemen was het Ane die de kleine jongen aan de kant schoof en zei “deze is voor mij kleine jongen”.
De ultra’s op de bank zaten vol verbazing te kijken hoe Stijn dit liet gebeuren, de specialist die zich aan de kant laat schuiven is iets wat we nog niet eerder gezien hebben dit seizoen.
Zou de druk hem soms wat teveel worden?
De vrije trap werd overigens weer gepareerd door de uitstekende goalie van Makkum en de moed zakte ons wat in de schoenen….
In de 34e minuut was het na een corner Pietje die de bal op doel schoot en waar iedereen de 0-1 al op het scorebord had gezet vloog de kleinste man van Makkum met een snoekduik de bal uit het doel….
In de 42e minuut was het dan eindelijk raak.
Hartogs die op advies van Stijn één van de glitterhaarbandjes van Ane geleend had (verkrijgbaar op www.glitterhaarbandjes.nl) kopte de strakke corner van Amels tegen de touwen en weer was Stijn belangrijk bij een doelpunt van “de Beloften”.
Zo bleek maar weer dat het vertrouwen dat hij van de trainer krijgt terecht is.
Na 45 min en een beetje vondt de scheids het genoeg en floot voor de rust.
We weten tot op de dag van vandaag niet wat er allemaal in het hoofd van de trainer spookte maar minuten lang bleef hij (terwijl iedereen al in de box zat) genageld op zijn privé stoeltje zitten geregeld door zijn lievelingetjes.
Aan de ene kant wel begrijpelijk dat je het als trainer even niet meer ziet zitten. Je wil natuurlijk iedereen laten spelen maar wie moet je er in vredesnaam uithalen als je team zo fantastisch aan het draaien is?
Persoonlijk zou ik de volgende keer aan de trainer van de tegenpartij vragen of hij zijn keeper eruit haalt want die heeft ze meerdere malen in de race gehouden….
Na de rust starten we dus gewoon met dezelfde elf namen en we starten weer als vanouds.
De ene aanval na de andere werd gekeerd door de keeper van Makkum die er na herhaaldelijke smeekbedes van trainer Simba toch niet afgehaald werd, misschien is het iets om de trainer van Makkum de volgende keer ook uit te nodigen in Box-G om mee te delen in de feestvreugde….
In de 55e minuut verliet Hartogs het veld voor Deel nadat zijn glitterhaarbandje het begaf en hij het haar niet meer voor de ogen weg kon krijgen.
Deel die er na 2 verkeerde passes en een paar keer vloeken wel klaar mee was besloot als vanouds maar gewoon lekker de duels aan te gaan in plaats van het voetballend op proberen te lossen en dit is natuurlijk Deels specialiteit dus dit werd uitstekend opgepakt door de ouwe routinier.
Hierna gingen we natuurlijk weer lekker verder met ons uitstekende spel en creëerden kans na kans maar iedere keer was het weer die “kutkeeper” van Makkum die een sta in de weg was….
Na 60 minuten mocht dan eindelijk Polly “de man met de meeste en tevens beste trainingen” het veld betreden en hij kwam in het veld voor Beukie (die naar eigen zeggen nog wel wat energie over had om de wedstrijd uit te spelen maar gezien het verleden leek het ons allemaal wel genoeg voor de ouwe Beukie).
Tevens mocht Jurre (die achteraf gezien toch beter op het privé feestje van de trainer had kunnen komen) het veld betreden voor de geniaal spelende Jens.
Polly liep net als op alle trainingen met het skuum oppe bek te spelen alsof sien leven er vanaf hing en strooide als vanouds met passes over het veld.
Na weer een salvo van schoten op het doel van de keeper van zowel Amels, Stijn, Lutsen, Ane, Jurre, Deel, Jan Dirk, Pietje, Polly, Rocco en zelfs Sietse was het toch iedere keer die verrekte keeper van Makkum die zichzelf er voor gooide met katachtige reddingen.
Misschien dat de volgende invaller Marco wat meer geluk had in de afronding, hij kwam in de 65e minuut in het veld voor de moegestreden Amels.
Het eerste de beste balcontact van Marco was er één om in te lijsten.
Met buitenkantje links lepelde hij de bal om zijn directe tegenstander heen om deze hierna op snelheid te kloppen en de bal hierna snoeihard met zijn gouden linker richting de kruising te knallen.
Waar iedereen dit doelpunt al geteld had was het weer die verrekte keeper die als een kat de bal met één hand uit de kruising plukte (volgens mij was hij met zijn andere hand zelfs voor zijn mond aan het gapen toen hij deze wereldredding maakte maar ik kan me natuurlijk vergissen) en zo kon ook Marco geen potten breken bij deze topkeeper….
U raad het natuurlijk al, er kwamen nog een tiental kansen die helaas allemaal gered werden door de keeper van Makkum en wij kwamen dankzij goed optreden van de gehele achterhoede niet in de problemen waardoor de 0-1 stand gemaakt door een doelpunt van the one and only Mister Hartogs niet meer veranderde.
De 3 punten in de tas mee naar Harns waar de biertjes toch best wel lekker smaakten.
Tot onze grote verbazing had “Reuzendoder” VVI goede zaken gedaan door met 1-0 te winnen van onze directe concurrent SC Stiens waardoor we 4 punten los staan.
Nog 5 finales te gaan en we moeten natuurlijk gewoon doorgaan met waar we mee bezig zijn en hopen dat we niet weer zo’n keeper als vandaag bij Makkum tegen komen.
De groeten en tot volgende week waar we het thuis opnemen tegen SDS2 om 12:15.
Laat een reactie achter