Beloftes kampioen!!!

VVI 2 – Zeerobben 2 “Beloften”

Na het teleurstellende gelijke spel van vorige week tegen de nummer 2 Stiens waar we verzuimden het kampioenschap binnen te halen was het tijd voor de tweede kans uit tegen het lastige VVI. De ploeg die tevens nog in de race is voor de derde periode en het beloofde dus weer een zwaar middagje te worden maar deze keer zou een puntje wel voldoende zijn om de klus te klaren en de schaal binnen te harken. Omdat Simba ziek was geworden van het resultaat van afgelopen weekend namen Deel en Beukie de training op de dinsdagavond over en het ging er relaxed aan toe. De afrondoefeningen vielen in de smaak en de partijvorm waar Sietse aan het schitteren was op de nummer 10 was een lust voor het oog. Herwin en Beukie hebben naar horen zeggen de ballen alleen maar gehoord en het was een doelpuntrijke partijvorm met uitblinkers die niemand had verwacht…

De donderdagavond werd door de afwezigheid van de Ajacieden en het wegkapen van sterspeler Jurre B (die zichzelf met zijn nieuwe pattas in de picture van trainer Postma had gezet en zo mocht aansluiten bij de mannen van het vlaggenschip) met een select groepje afgrond maar ging er zoals altijd weer fel aan toe.

En toen was het alweer zaterdag, de mooiste dag van de week. Vanwege het late tijdstip waarop VVI haar thuiswedstrijden speelt mochten de mannen en jongkjes het wekkertje iets later zetten en dit was vooral voor “de Farmer” een genot gezien het feit dat hij na de uitschakeling van zijn clubbie in de CL niet een nacht meer heeft doorgeslapen…. Nadat de eerste kopjes zich verzameld hadden op ons mooie complex werd het snel duidelijk dat er in een paar uur tijd een hoop veranderd was. Zo had Amels op de vrijdag met een potje zalen zijn enkel aan puin geholpen, en moesten Pim en Ane aansluiten bij het vlaggenschip waardoor er een groot gat in de selectie kwam. Gelukkig hebben we een brede selectie en kon dit opgevangen worden met spelers die in de loop van het seizoen wat minder minuten gemaakt hebben maar zeker niet onder doen voor de rest.

De volgende namen gingen mee op avontuur naar Idskenhuizen:

Sietse, Dennis, Polly, Deel, Jens, Marco, Stijn, Herwin, Beukie, Amels, Mendel, Jurre, Lau, Jan Dirk, Pietje, Rocco, Lutsen, Herke, Dion, Sander, Justin, Grensrechter Peter, Trainer Simba en Lijder Riem.

Tevens waren de supporters in grote getale aan komen waaien om de Beloften naar de overwinning te schreeuwen. Tijdens de warming-up werd snel duidelijk dat de opstelling voor de tiende keer gewijzigd moest worden omdat Pietje toch niet fit genoeg bleek te zijn.

De volgende namen begonnen vandaag in de basis: 

Sietse, Marco, Beukie, Deel, Dennis, Polly, Jan Dirk, Lutsen, Jurre, Rocco en Stijn.

Vanaf het eerste fluitsignaal werd al snel duidelijk dat het lastig voetballen zou zijn, een kurkdroog veld met hier en daar een opgevulde molshoop was natuurlijk niet ideaal en het was verstandig om de ballen voor de stuit te pakken om het onszelf zo makkelijk mogelijk te maken. Met onze nummer 2 en 6 (Polly en JD) was het blok op het middenveld ongelofelijk sterk en er zat voor VVI niks anders op dan met lange ballen te spelen, nou had dit natuurlijk gevaarlijk kunnen worden maar met het ijzersterke duo Beukie en Deel op de zijkanten bijgestaan door Marco en Dennis leverde ook dit geen problemen op en Sietse had weer een makkie vandaag. Na een minuut of 10 werden de eerste kansjes gecreëerd. Jan Dirk was met een vlammend schot nog het dichtst bij een treffer maar hij zag zijn poging uiteenspatten op de paal. Een minuut of 5 later was het Deel die een doorgeschoten corner in één keer op zijn slof nam maar dit ging helaas niet zoals afgelopen dinsdag en de bal miste op een tiental meters het doel en suisde zo over het vangnet heen. Men zegt dat ze de bal nog steeds niet gevonden hebben…. Marco moest helaas geblesseerd het veld verlaten en werd vervangen door Mendel die een goeie invalbeurt had. Kleine kansjes bleven zich voordoen maar het wou maar niet lukken om de bal in het netje te krijgen en aan de andere kant was het ijzersterke duo Beukie en Deel niet te kloppen waardoor we met een brilstand de rust in gingen.

Onder het genot van een heerlijk bakje thee mochten de strijders van het beloftenelftal even bijkomen, nou was er van bijkomen natuurlijk geen sprake met de donderspeech van trainer Simba en iedereen hoorde het met angst en beven aan….
Nadat iedereen door Lijder Riem weer wat gekalmeerd was maakten we ons op voor de tweede helft.

De tweede helft begon op de wijze waarop de eerste helft geëindigd was. Zeerobben aan de bal en op zoek naar de openingstreffer. Ondanks de wil en de druk bleven de grote kansen echter uit.  Deel, die na ongeveer 140 gewonnen kopduels niet meer verder kon, werd in de 70e minuut vervangen door niemand minder dan Ultraleider Laurens (die naar horen zeggen niks van de eerste helft gezien heeft omdat hij de vrouwelijke supporters instructies aan het geven was voor na de wedstrijd). Voor velen leek dit de kans voor mister ‘stift twadde piel’ om zijn kunsten centraal achterin te bewijzen echter waren de plannen vandaag anders. Laurens had namelijk al een aantal wedstrijden niet gespeeld en had dus genoeg energie om zowel achterin, op het middenveld als voorin zijn steentje bij te dragen. Zo zie je maar weer dat je door het vlaggen en “evelekkerspeule” een beresterke conditie krijgt.  Naast Laurens mocht ook Jens “Sonic” Lankamp zijn opwachting maken. Hij kwam in het veld voor rechtsback Dennis, waardoor Stijn (De jongen van die goeie penalty van vorige week) op de plek van Dennis kwam en voor Jens kwam er een plekje vrij op de rechtsbuiten. Hier moet natuurlijk bij vermeld worden dat Dennis een ijzersterke pot heeft gespeeld vandaag. Jan Dirk schoot de bal nog vanaf een meter of 20 in de kruising van het vangnet daar waar een pass op de vrijstaande Lau misschien een betere optie was geweest (althans zo dacht Lau erover)…. Nadat de moegestreden Lutsen het veld had verlaten voor onze Cubaan Herwin “Escobar” Bontes begonnen we weer wat aan te dringen. Na een afgemeten voorzet van Jurre was het Bontes die er alleen maar tegen aan hoefde te lopen, hoe het precies kon dat hij de bal kaarsrecht de lucht in kopte is voor een ieder een raadsel en weer was er een kansje die gemist werd. Op aandringen van trainer Simba (die van mening was dat we hier koste wat kost moesten winnen, terwijl het meerendeel wel wist dat een gelijkspelletje ook volstond) maakte Beukie het nog even spannend door in de slotminuten een solo in te zetten vanaf eigen helft, deze solo eindigde net over de middellijn en Beukie (die naar mijn mening ondanks dit kleine slippertje de beste was van het veld vandaag) had de kracht niet meer om te corrigeren waardoor VVI er gevaarlijk uit leek te komen. Gelukkig stond de restorganisatie goed en liep het met een sisser af waardoor het kampioenschap niet meer in gevaar kwam.

Voor de laatste keer floot de uitstekend fluitende leidsman vandaag en het kampioenschap was een feit!! 0-0 in een wedstrijd met vele kansen die onbenut bleven tegen een zeer sportieve ploeg in VVI 2 die tevens nog een bloemetje voor ons hadden geregeld. De speaker werd vol gas gezet en uit volle borst zongen onze talentjes mee. Frabo was ook van de partij en hij heeft dit historische moment vastgelegd met een paar fantastische plaatjes!

Aangekomen op de Robbenplaat werden we opgewacht in een stampvolle kantine en feestje nummer 2 (dat tot in de late uurtjes heeft geduurd) barste los!! Voor nu maar even in de rust en vanaf dinsdag maken we ons klaar voor de laatste wedstrijd van het seizoen as zaterdag thuis om 12:15 tegen DWP 2.

Komt allen kijken en neem vrienden en familie mee want de officiële huldiging en feestje nummer 3 is direct na de wedstrijd.

De groeten en “you are my fire 

Foto’s: Frans Bode